Neersjorren of direct vastzetten?

Gangbare methoden voor het vastzetten van lading met spanbanden zijn neersjorren en direct vastzetten. Bekijk alle afbeeldingen om het verschil te zien tussen beide manieren van vastzetten. We hebben ook de uitleg van het bandlabel en de verwijzing naar die nummers in de tekst hieronder opgenomen.

Wanneer gebruik je STF en LC?

Hoewel de meeste producten voor beide soorten ladingzekering kunnen worden gebruikt, worden voor de berekeningen verschillende eigenschappen van het materiaal gebruikt. Waar de STF-waarde (14) wordt gebruikt om extra neerwaartse kracht te creëren die leidt tot extra wrijving bij het vastzetten van ladingen, wordt de LC-waarde (7) gebruikt voor Direct Lashing. Bij het vastzetten van ladingen op diepladers of huifopleggers is de LC-waarde van een spanband van minder belang en moet de STF-waarde worden gebruikt. Hoe hoger de STF-waarde per spanband, hoe hoger de wrijvingskracht, zodat er minder spanbanden nodig zijn om de lading vast te zetten.

Bij toepassing van Direct Lashing wordt de Lashing Capacity (7) van de uitrusting gebruikt voor het vastzetten van de lading.

LC 2000 daN of LC 2500 daN?

In sommige samenstellingen, bijvoorbeeld met de LoadLok 811 Superior ratel, kunnen gecertificeerde STF-waarden tot 440daN worden bereikt met LC 2000daN. In dat geval is het gebruik van een LC 2000 daN band voordeliger, maar ook rekening houdend met de veiligheid.

Belangrijk: Door de juiste eigenschappen te gebruiken in uw ladingbeveiligingsplannen verhoogt u de veiligheid, verkort u de laadtijd en bespaart u op materiaalkosten. Neem contact op met LoadLok voor advies over ladingzekering.